بر اساس انتظار مثبت و سازنده، انتظار، همه‌گاه جنبش آفرین، سرچشمه قیام و مقاومت و ایثار و حرکت می باشد و حالت فرسایشی و سست‌کنندگی ندارد؛ زیرا منتظر می‌تواند با تلاش و زمینه‌سازی خود، فرج و گشایش را نزدیک کند و امکانات و بسترهای فرهنگی، نظامی، سیاسی و اجتماعی آن را فراهم سازد. نقطه شکوفایی و اوج این تفکر (انتظار مثبت) در عصر پیروزی انقلاب اسلامی نمودار گشت. البته آثار انتظار (مفید و مثبت) منحصر در بُعد سیاسی نیست؛ بلکه انتظار و مهدی‌باوری زوایا و ابعاد مختلفی دارد. از جمله:
- بُعد توحید: انتظار در ماهیت خود، انسان منتظر را متوجه خدای جهان می‌کند. (توجه به خدا و طلب فرج از درگاه او)
- بُعد نبوت: منتظران، چشم به راه کسی هستند که در او صفات و آثار پیامبر (ص) گرد آمده است.
- بُعد قرآنی: مهدی (عج) زنده کننده همه احکام قرآن است. انسان منتظر همواره این آرمان را در دل زنده می‌دارد که روزی با ظهور آن حضرت، قرآن و آموزه‌های آن در سراسر جهان حاکمیت یابد و برنامه زندگی گردد.
- بُعد امامت: مهدی، مظهر قائم امامت است و انتظار ظهور او، بزرگترین تاکید بر اصل امامت و رهبری است.
- بُعد عدل: انتظار مهدی(عج) انتظار ظهور عدل است.
- بُعد معاد
- بُعد دانش‌ و خردورزی: مهم‌تر از همه، توجه ویژه منتظران به علم و دانایی است؛ به طوری که در پرتو ظهور حضرت، عقل و خرد جامعه بشری کامل می‌گردد و زمینه‌های رشد، توسعه و سعادت در تمام زمینه‌های علمی، معنوی، صنعتی و آبادانی فراهم می‌شود.
منبع: کارگر، رحیم، مهدویت (پیش از ظهور) پرسش‌ها و پاسخ‌های دانشجویی، قم: دفتر نشر معارف، 1389،ص، 200-202.
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0